"Eğitimde Teknoloji ve Web 2.0 Araçları Kullanımının Önemi"

Teknoloji günden güne kendini yenileyerek ve geliştirerek hızla hayatımızın her alanına girmektedir. Sağlık, Endüstri, Ulaşım, Güvenlik, Bankacılık ve Alışveriş, İletişim, Mimarlık ve Mühendislik gibi ve üzerine eklenebilecek bir sürü alanda teknolojinin hızla kendini geliştirdiğini ve kullanılmaya başlandığını görmekteyiz. Teknolojik gelişmeler toplumsal yaşamın her alanında olduğu gibi eğitim kurumlarının yapı ve işlevlerini de etkilemektedir (Güneş ve Buluç, 2017). Bu alanlarla birlikte teknoloji son dönemlerde Eğitim alanında da hızla kendini yenilemekte ve kullanılmaya başlanmaktadır.

Gün geçtikçe gelişen ve kendini sürekli yenileyen teknoloji ile sınıf ortamlarında Akıllı Tahta, Projeksiyon, Apple TV gibi teknolojik aletler yer almaya başlamaktadır. Aynı zamanda teknolojinin gelişmesi ile öğretmenlerin dinamik ve etkileşimi yüksek materyaller hazırlayabilecekleri online ve offline yazılım ve uygulamalarda gelişmektedir. Ancak öğretmenlerin sınıf ortamlarında bulunan teknolojik aletleri ve web 2.0 araçlarını bilme ve kullanma seviyeleri beklenenin altında kalmaktadır. Teknolojik aletlerin ve yazılımların gelişmesi ve sınıf ortamlarında kullanılmaya başlanmasıyla birlikte öğretmenlerin bu durumdaki hazır bulunuşluk düzeylerinin çok önemli bir hal almasına neden olmaya başlamaktadır. Taş, Özel ve Demirci (2007) öğretmenlerin teknolojiyi öğretim açısından oldukça önemli bir araç olarak görmelerine karşın bilgisayar simülasyonları, veri tabanları, fotoğraf ve grafik düzenleme programları, çeşitli bilgi sistemi yazılımları gibi bilgisayara yönelik teknolojileri kullanmayı bilmediklerini ifade etmişlerdir. Öğretmenlerin teknolojiyi kullanma konusunda yeterli olmaları gerektiğini vurgulayan araştırmalara ek olarak Millî Eğitim Bakanlığı (MEB) Öğretmen Yeterlilikleri Kitabında (2011) da öğretmenlerin teknoloji okur-yazarı olmaları, bilgisayar ve diğer teknolojilerden yararlanmaları, ayrıca bilgi paylaşımında çevrimiçi dergi, paket yazılımlar, e-posta gibi araçları kullanmaları gerektiği belirtilmektedir (Menzi, Çalışkan ve Çetin, 2012). Türkiye’de öğretmenlerin sahip oldukları teknolojik yeterlikleri geliştirmeye yönelik son yıllarda yapılan yoğun uğraşılara rağmen öğretmenlerin teknolojik yeterliklerinin bilgi çağı ihtiyaçlarını karşılayabilecek düzeye ulaşamadığı belirtilmektedir (Dağ, 2016).

Bu zamana kadar yapılan araştırmalar ve çalışmalar doğrultusunda eğitimde teknoloji kullanımının öğrencilerin üzerinde çok olumlu etkilerinin olduğu görülmektedir. Öğrencilerin derse motive olması ve öğretmenin etkililiğini arttırması açısından teknoloji son derece kritik bir role sahiptir (Güneş ve Buluç, 2017). Bu teknolojiler, öğrenciler açısından aktif bir öğrenme ortamı oluşturarak, onların çok yönlü düşünme becerileri geliştirmelerine olanak tanımaktadır (Jonassen, 1999). Teknolojinin kullanıldığı sınıflarda öğretmen de öğrencileri ile birlikte öğrenen ve araştıran konuma gelmekte ve bu sayede verimli bir öğrenme ortamı oluşmaktadır (Keeler, 1996). Yapılan bu araştırmalar ve söylemler doğrultusunda eğitimde teknoloji kullanımının öğrencilerin motivasyonlarını, öğrenme isteklerini ve derse karşı olan meraklarını arttırdığı görülmektedir. Bu durumun öğrencilerin akademik başarılarının artmasına da olumlu etkileri olduğu yapılan araştırmalar sonucunda görülmektedir.

Teknolojinin eğitimde kullanılmasının olumlu etkilerinin üzerinde araştırmalar ve çalışmalar yapılmaktadır. Öğretmenlerin eğitimde teknolojiyi kullanarak etkileşimi yüksek ders planları ve materyaller hazırlayarak öğrenme ortamını daha zengin bir hale getirebileceklerini ve bilgi aktarımını daha kalıcı bir şekilde aktarabileceklerini yapılan çalışmalar ve araştırmalar doğrultusunda görmekteyiz. Bu doğrultuda eğitimde teknoloji kullanımı önümüzdeki dönemlerde kendini daha fazla göstermekle birlikte, eğitimde çok önemli bir rol alacağını görmekteyiz.

Özgür BALCI

Kaynakçalar;

Öztürk, T. (2006). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının eğitimde teknoloji kullanımına yönelik yeterliliklerinin değerlendirilmesi (Balıkesir örneği) (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Aydın, F. ve Karaa, F. N. (2013). Öğretmen adaylarının teknolojiye yönelik tutumları: Ölçek geliştirme çalışması. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 10(4), 103-118.

Kısa, B. (2005). Hemşire öğretim elemanlarının teknolojiye ilişkin tutumları (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Çetin, B., Bağçeci, B., Kinay, A. ve Şimşek, Ö. (2013). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Tasarımı Dersine Yönelik Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(2), 697-713.

Demirci, A, Taş, H, Taş, H, Özel, A. (2013). Türkiye’de Ortaöğretim Coğrafya Derslerinde Teknoloji Kullanımı. Marmara Coğrafya Dergisi, 0 (15), 37-54.

Güneş, A, Buluç, B. (). Sınıf Öğretmenlerinin Teknoloji Kullanımları Ve Öz Yeterlilik İnançları Arasındaki İlişki. Tübav Bilim Dergisi, 10 (1), 94-113

Menzi, N, Çalışkan, E, Çetin, O. (2015). Öğretmen Adaylarının Teknoloji Yeterliliklerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2 (1)

Tatlı, Z, Akbulut, H. (2017). Öğretmen Adaylarının Alanda Teknoloji Kullanımına Yönelik Yeterlilikleri. Ege Eğitim Dergisi, 18 (1), 31-55

Topuz, A, Yıldırım, Ö, Topu, F, Göktaş, Y. (2014). Öğrenme Teorileri Üzerine İnşa Edilen Web 2.0 Uygulamalarının İncelenmesi. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 8 (2)

Balkaş, S, Barış, M. (2016). Etkileşimli Akıllı Tahta Kullanımının Öğretmen Rollerine, Sınıf İçi Etkileşime Ve Öğrenci Motivasyonuna Etkisi. Electronic Journal of Education Sciences, 4 (8)